дрыгану́ць сов., однокр. дро́гнуть;

~ну́ла сэ́рца — дро́гнуло се́рдце;

гу́бы ~ну́лі — гу́бы дро́гнули

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усма́глы, -ая, -ае.

1. Зняможаны ад смагі.

2. Перасохлы ад недахопу вільгаці.

Усмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́бка

‘мачалка з гумы; высушанае цела губы-грыба; мера нітак і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́бка гу́бкі
Р. гу́бкі гу́бак
Д. гу́бцы гу́бкам
В. гу́бку гу́бкі
Т. гу́бкай
гу́бкаю		 гу́бкамі
М. гу́бцы гу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апу́хнуць сов. опу́хнуть; вспу́хнуть;

гу́бы ~хлі — гу́бы опу́хли (вспу́хли);

во́чы ~хлі — глаза́ опу́хли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bite back

паўстрыма́цца ад адка́зу, закусі́ць гу́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запёкшийся / запёкшаяся кровь запе́чаная кроў;

запёкшиеся гу́бы пасмя́глыя (пасма́глыя, засмя́глыя, засма́глыя, сасмя́глыя, сасма́глыя) гу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́слы, -ая, -ае.

Які адвіс, апусціўся, адцягнуўся ўніз; абвіслы.

Адвіслыя кішэні.

Адвіслыя губы.

|| наз. адві́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся: зак. (разм.).

Крыху падфарбаваць сабе губы, шчокі.

|| незак. падмалёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стулі́ць сов. сжать, сомкну́ть;

с. гу́бы — сжать гу́бы;

с. но́жкі цы́ркуля — сомкну́ть (сжать) но́жки ци́ркуля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыві́ць, крыўлю́, кры́віш, кры́віць; кры́ўлены; незак., што.

1. Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым.

К. абцасы.

2. Перакошваць у грымасе (пра твар, губы, рот і пад.)

К. губы.

◊

Крывіць душой — гаварыць няшчыра, не так, як падказвае сумленне.

|| зак. пакрыві́ць, -крыўлю́, -кры́віш, -кры́віць; -кры́ўлены і скрыві́ць, скрыўлю́, скры́віш, скры́віць; скры́ўлены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)