Надочнік ’рачная губка, бадзяга’ (ТС). Гл. надзёжнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bdeschwamm

m -(e)s, -schwämme гу́бка (для мыцця)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwamm

m -es, Schwämme

1) заал. гу́бка

2) гу́бка (мыйная)

~ darüber! — разм. не бу́дзем (бо́лей) пра гэ́та!, до́сыць пра гэ́та!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mop1 [mɒp] n.

1. шва́бра (для мыцця падлогі)

2. гу́бка (на кароткай ручцы для мыцця посуду)

3. капа́ (валасоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

permeable

[ˈpɜ:rmiəbəl]

adj.

праніка́льны, прапушча́льны

A sponge is permeable by water — Гу́бка ёсьць водапраніка́льная

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эпо́нж

(фр. eponge = губка)

баваўняная або шаўковая тканіна з пражы фасоннага кручэння, якая мае губчатую паверхню, нібы пакрытую вузельчыкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

sponge1 [spʌndʒ] n.

1. гу́бка;

a rubber sponge гу́мавая гу́бка

2. гу́бчатае, гу́бкавае рэ́чыва; пенапла́ст

3. ба́гна, твань

4. med. тампо́н (з марлі і ваты);

sponge tissue physiol. гу́бчатая тка́нка

5. BrE біскві́т

6. абціра́нне гу́бкаю;

have a sponge down абціра́цца гу́бкаю

throw up the sponge infml прызна́ць сябе́ перамо́жаным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sponge

[spʌndʒ]

1.

n.

гу́бка f.

2.

v.t.

1) выціра́ць гу́бкай

2) уця́гваць, убіра́ць

- sponge on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бадзя́га I ж. (пресноводная губка) бодя́га

бадзя́га II м. и ж., разг. (о мужчине) бродя́га; скита́лец; шату́н; (о женщине) бродя́га; скита́лица; шату́нья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бадзя́га1 ’вадзяная расліна, бадзяга’ (Касп., Бяльк.), бадзя́жны (Нас.). Рус. бадя́га, бодя́га, укр. бадя́га ’рачная губка, Spongilla’. Да *bosti, *bodati ’калоць’ (гл. пад бада́ць). Першапачаткова ’калючая, пякучая расліна’ (параўн. уласцівасць бадзягі выклікаць на целе апёкі).

Бадзя́га2 ’расліна Cirsium oleraceum Scop., бадзяк агародны’ (Кіс.). Утварэнне суфіксам ‑яга ад *bod‑ ’калоць’ (гл. бада́ць), такое ж самае, што і бадзя́гагубка, бадзяга’. Параўн. іншыя назвы бадзяку, чартапалоху і асоту: бадзяк, бадак, будзяк і г. д.

Бадзя́га3 ’выдаўбаная калода для вадапою’ (Гарэц.), ’карыта з выдаўбанага пня ля калодзежа’ (Др.-Падб.). Відаць, вытворнае (суф. ‑яга) ад *баддзя (параўн. бадзе́йка, гл.). Адносна семантыкі параўн. укр. дыял. бадя́ ’драўлянае вядро ля калодзежа; калодзежны журавель’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)