money [ˈmʌni] n. гро́шы;

earn money зарабля́ць гро́шы;

save money адкла́дваць гро́шы; захо́ўваць гро́шы, не расхо́дуючы іх;

spend money тра́ціць гро́шы;

borrow money пазыча́ць гро́шы (у каго-н.);

raise money збіра́ць гро́шы

♦

be in the money infml мець шмат гро́шай;

make money зарабля́ць гро́шы, атры́мліваць прыбы́так;

money talks гро́шы ма́юць вялі́кую сі́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

промота́ться​II сов. (разориться), разг. прамата́цца, прамата́ць гро́шы, маёмасць і да таго́ падо́бнае, праманта́чыць гро́шы, маёмасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

hard cash [ˌhɑ:dˈkæʃ] n. BrE гро́шы, ная́ўныя гро́шы, гато́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ады́грыш, -у, м. (разм.).

1. гл. адыграцца, адыграць.

2. Што-н. адыгранае (грошы, рэчы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абясцэ́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.

Страціць каштоўнасць.

Грошы абясцэніліся.

|| незак. абясцэ́ньвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

расшэ́йгаць, -аю, -аеш, -ае; -аны: зак., што (разм.).

Растраціць.

Р. грошы.

|| незак. расшэ́йгваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

немалы́, -а́я, -о́е.

Даволі вялікі, значны па велічыні, памерах, колькасці.

Немалыя грошы.

Н. шлях.

Пражыць нямала (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́куп, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. выкупіць.

2. Плата, грошы, якімі выкупліваюць.

Даць багаты в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

растранжы́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Тое, што і транжырыць.

Р. грошы.

|| наз. растранжы́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

справядлі́васць, -і, ж.

1. гл. справядлівы.

2. Справядлівыя, аб’ектыўныя адносіны да каго-н.

Раздзяліць грошы па справядлівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)