бой-ба́ба прост. гром-ба́ба, -бы ж., бой-ба́ба, -бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ву́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. Усклікнуць «вух».

Вухнуўшы, ударыў ломам па лёдзе.

Вухнула сава.

2. Тое, што і бухнуць¹ (у 1 знач.).

Глуха вухнуў гром.

|| незак. ву́хкаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ву́хканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пагрыме́ць, ‑міць; зак.

Грымець некаторы час. Гром пагрымеў і сціх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Грыме́ць, граме́ць. Гл. гром.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пустагро́м (пустогром) ’балбатун’ (свянц., Мат.). Да пусты (гл.) у значэнні ’бескарысны, непатрэбны’ і грыміць, гром (гл.), зыходным мог быць выраз *пусты гром, г. зн. ’без наступстваў, без дажджу’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загрыме́ць сов.

1. загреме́ть; загрохота́ть;

~ме́ў гром — загреме́л гром;

~ме́лі гарма́ты — загреме́ли (загрохота́ли) ору́дия;

2. перен. (упасть) загреме́ть;

з. уні́з па прысту́пках — загреме́ть вниз по ступе́нькам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Gedröhn

n -(e)s гру́кат, гром

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ізабро́нты

(ад іза- + гр. bronte = гром)

ізалініі колькасці навальнічных дзён.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

загруката́ць, загру́каць ánfangen* zu póltern [zu ráttern]; ánfangen* zu kráchen [zu róllen, zu dónnern, zu gróllen] (пра гром)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

раката́ць dónnern vi (гром); ráttern vi (воз); súrren vi (гусці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)