igneous

[ˈɪgniəs]

adj.

1) агнявы́

2) Geol. вулькані́чны

Granite is an igneous rock — Грані́т — агнява́я паро́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зярні́сты в разн. знач. зерни́стый;

з. ко́лас — зерни́стый ко́лос;

з. грані́т — зерни́стый грани́т;

○ ~тая ікра́ — зерни́стая икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зярні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае многа зерня, з буйным зернем. Зярністы колас. Зярністае жыта.

2. Які складаецца з зернепадобных часцінак. Зярністы снег. Зярністы граніт. □ На дне пясочак жоўты, чысты, Вадою згладжаны, зярністы. Колас.

•••

Зярністая ікра гл. ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аляскі́т

(ад н.-лац. Alaska = Аляска)

горная парода, граніт, які змяшчае менш за 5% каляровых мінералаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́ветрыцца сов., прям., перен. вы́ветриться;

грані́т мо́жа в. ве́льмі ху́тка — грани́т мо́жет вы́ветриться о́чень ско́ро;

в. з галавы́ — вы́ветриться из па́мяти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Granít

m -s, -e грані́т

auf ~ béißen* — палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.; наткну́цца на неадо́льную перашко́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гранітагне́йс

(ад граніт + гнейс)

поўнакрышталічная метамарфічная горная парода, паводле саставу блізкая да граніту; выкарыстоўваецца як будаўнічы і абліцовачны матэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гранітыза́цыя

(ад граніт)

сукупнасць працэсаў у зямной кары, у выніку якіх цвёрдыя горныя пароды рознага паходжання ператвараюцца ў граніты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абве́траны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абветрыць.

2. у знач. прым. Які зазнаў уздзеянне ветру. Палаў заход на парусе далёкім, Абліў віном абветраны граніт. Бядуля.

3. у знач. прым. Агрубелы, шурпаты, пацямнелы ад даўняга знаходжання на ветры, холадзе. Абветраныя, патрэсканыя вусны Ганны, нервова смыкнуўшыся, застылі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРУСЧА́ТКА,

дарожна-будаўнічы матэрыял з трывалых горных парод (граніт, дыябаз, базальт і інш.). Мае выгляд брускоў (даўж. 15—30, шыр. 12—15, выш. 10—15 см). Вырабляюць на каменедрабільных машынах з выраўноўваннем правай грані і краёў. Выкарыстоўваюць для брукавання плошчаў і вуліц.

т. 3, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)