Hándgranate

f -, -n вайск. ручна́я грана́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bombshell [ˈbɒmʃel] n.

1. infml нечака́ная на віна́ або́ непрые́мнасць

2. бо́мба; грана́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лимо́нка

1. (сорт груш) лімо́нка, -кі ж.;

2. (граната) разг. лімо́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

узарвацца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Разбурыцца ад узрыву.

    • Граната ўзарвалася.

  2. пераноснае значэнне: Парушыцца (пра цішыню і пад.).

    • Цішыня ўзарвалася.
    • Зала ўзарвалася ад апладысментаў.

  3. пераноснае значэнне: Не стрымаць свайго абурэння, вельмі раззлавацца (размоўнае).

    • Ён цярпеў-цярпеў і ўзарваўся.

|| незакончанае трыванне: узрывацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

асколачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асколка. Асколачная рана. // Які разрываецца на шматлікія асколкі, разлічаны на паражэнне асколкамі. Асколачная граната. Бомба асколачнага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шымоза, ‑ы, ж.

Выбуховае рэчыва ў выглядзе шчыльнай дробназярністай масы, якое выкарыстоўвалася для артылерыйскіх снарадаў, гранат і іншых боепрыпасаў. // Снарад, граната з такім рэчывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрапнель, ‑і, ж.

Разрыўны артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі. На ворагаў — шрапнелі град, Граната, міна і снарад. Ляцяць на іх са свістам. Бялевіч. Як вогненным градам, секанула шрапнеллю. Мележ.

[Англ. shrapnel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

granat, ~u

I м.

1. бат. гранатнік; гранатавае дрэва (Punica granatum L.);

2. гранат (плод);

3. цёмна-сіні колер

II м. мін.

гранат

III м.

граната;

granat przeciwpancerny — супрацьтанкавая граната

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pineapple

[ˈpaɪnæpəl]

1.

n.

1) анана́с -а m

2) Sl. ручна́я грана́та або́ бо́мба

2.

adj.

анана́савы, анана́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лімонка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Сорт ігруш, падобных па сваёй форме на лімон.

2. Разм. Ручная граната, падобная па форме на лімон. Акрамя аўтаматаў, кабураў з наганамі, на паясах — гранаты-лімонкі, пляскатыя нямецкія нажы ў раменных футаралах. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)