кара́вы, -ая, -ае.

1. Каляны ад засохлай гразі.

Каравая ануча.

2. Нягладкі, скрыўлены, шарахаваты, загрубелы.

Каравыя рукі.

3. перан. Няскладны, няўмелы, груба выкананы.

Каравыя выразы.

|| наз. кара́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прышлёпаць сов., разг. пришлёпать;

п. па гразі́ — пришлёпать по гря́зи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прышлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Шлёпаючы, прыйсці. Прышлёпаць па гразі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гразе...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да гразі (у 1 знач.), напр.: гразеадстойнік, гразеачышчальнік, гразеўлоўнік;

2) які мае адносіны да гразей, напр.: гразелячэбніца, гразелячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галёш і гало́ш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нізкі гумавы абутак, які адзяваецца на іншы абутак для засцярогі яго ад вады, гразі.

|| прым. галёшны, -ая, -ае і гало́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

угру́знуць, -ну, -неш, -не; угру́з, -зла; -ні́; зак.

Глыбока ўвязнуць (у гразі, снезе і пад.); асесці, уехаць у зямлю.

У. у снезе.

Хацінка ўгрузла ў зямлю.

|| незак. угруза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Morbad

n -(e)s, -bäder мед. лячэ́бныя [ле́кавыя] гра́зі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́чысціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Ачысціць сябе ад пылу, гразі; стаць чыстым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лімана. Ліманныя гразі. Ліманны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угра́зіць, угражу, угразіш, угразіць; зак., каго-што.

Даць засесці, увязнуць у гразі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)