паласка́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. паласкаць.

2. Лекавая вадкасць, якой палошчуць горла, рот.

Цёплае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gargle [ˈgɑ:gl] v. (with) паласка́ць (горла, рот)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

windpipe [ˈwɪndpaɪp] n. anat. ды́хальнае го́рла, трахе́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

застудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., што.

Даўшы азябнуць, прастудзіць.

З. горла.

З. ногі.

|| незак. засту́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Тое, што і дыхальнае горла.

2. Кадык.

|| прым. гарля́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папярхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -перхняце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Закашляцца ад пападання чаго-н. у дыхальнае горла.

П. дымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адка́шляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Кашляючы, прачысціць горла; скончыць кашляць.

Ён адкашляўся і пачаў гаварыць.

|| незак. адка́шлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

душы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Той, хто душыць фізічна, сціскаючы горла; забойца.

2. перан. Рэакцыянер, цемрашал.

Д. асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паласка́нне ср., в разн. знач. полоска́ние;

п. бялі́зны — полоска́ние белья́;

п. для го́рла — полоска́ние для го́рла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надарваць.

•••

Надрываць горла (глотку) — тое, што і драць горла (гл. драць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)