горкі, прагорклы / пра тлушч: ёлкі; палыновы (перан.) □ як чэмер

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ГО́РЫ-ГО́РКІ,

назва г. Горкі ў 17—19 ст.

т. 5, с. 368

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГО́РКІ КАШТА́Н,

гл. Конскі каштан.

т. 5, с. 361

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ачамярэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў горкі як чэмер; абрыдлы, які апрацівеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хіні́н, -у, м.

Белы, горкі на смак парашок з кары хіннага дрэва, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарчы́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.

Мець горкі прысмак.

У роце гарчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

альпіна́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Участак саду або парку ў выглядзе камяністай горкі, засаджаны расліннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Го́рки Ле́нинские Го́ркі Ле́нінскія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прего́рький разг. ве́льмі го́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Го́рки г. Го́ркі, род. Го́рак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)