Галы́тар ’голы, бедны’ (Бяльк.). Відавочна, утварэнне ад голы ’голы, бедны’ па тыпу багаты́р ’багацей’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сако́л, ‑кала, м.

Разм. Тое, што і сокал.

•••

Гол як сакол гл. голы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

in the raw

го́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неўраджа́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неўрадлівы. Зямлі мала, зямля неўраджайная, голы пясок. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́нік, ‑а, м.

Звязаны пучок галінак для паркі ў лазні, падмятання падлогі. Вязаць венікі. Бярозавы венік.

•••

Голы як стары венік гл. голы.

Помніць да новых венікаў гл. помніць.

Сядзець, як мыш пад венікам (як верабей у веніку) гл. сядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

treeless [ˈtri:ləs] adj. бязле́сы; го́лы (пра мясцовасць);

a treeless plain бязле́сая раўні́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шата́н, ‑а, м.

Разм. Сатана, д’ябал. Шатан запрэжан дзікі, голы І круціць чорныя віры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

in the altogether

informal

го́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únbekleidet

a го́лы, аго́лены, неадзе́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ню

(фр. nu = голы)

адлюстраванне жаночага цела ў выяўленчым мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)