урадлі́вы, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца ўрадлівасцю (у 1 знач.).

Урадлівая глеба.

2. Які характарызуецца багатым ураджаем.

У. год.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

soil​1 [sɔɪl] n. гле́ба; зямля́; грунт;

rich soil урадлі́вая гле́ба;

one’s native soil lit. радзі́ма, ро́дны кут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бесструкту́рны бесструкту́рный;

○ ~ная гле́ба — бесструкту́рная по́чва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пясча́ны песча́ный;

~ная гле́ба — песча́ная по́чва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

саланцава́ты солонцева́тый;

~тая гле́ба — солонцева́тая по́чва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ацвярдзе́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць цвёрдым.

Глеба ацвярдзела.

|| незак. ацвердзява́ць, -а́е.

|| наз. ацвярдзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лёс², -у, мн. (спец.).

Рыхлая горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.

|| прым. лёсавы, -ая, -ае.

Лёсавыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяспло́дны, -ая, -ае.

1. Няздольны даваць патомства.

2. Неўрадлівы.

Бясплодная глеба.

3. перан. Які не дае ніякіх вынікаў.

Бясплодныя спробы.

|| наз. бяспло́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ры́хлы, -ая, -ае.

1. Порысты, рассыпісты, мяккі.

Р. снег.

Рыхлая глеба.

2. перан. Пра стыль, выклад: расплывісты і вялы.

Рыхлая кампазіцыя.

|| наз. ры́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цвердазём, ‑у, м.

Цвёрдая, не рыхлая глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)