spíegelglatt

a гла́дкі як люстэ́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АТЛА́С

(араб. літар. гладкі),

шаўковая, паўшаўковая або баваўняная мяккая тканіна з гладкім бліскучым правым бокам.

т. 2, с. 74

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ўзкі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім гладкі, які не стварае трэння і на якім цяжка ўтрымацца; слізкі.

Коўзкая сцежка.

2. Які мае гладкую паверхню і рухаецца шляхам слізгання.

Коўзкія санкі.

|| наз. ко́ўзкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

velvet​1 [ˈvelvɪt] n. аксамі́т;

smooth as velvet гла́дкі як аксамі́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

атла́с

(гр. atlas = гладкі)

шаўковая тканіна з гладкім, бліскучым правым бокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

sleek​1 [sli:k] adj. гла́дкі, ільсняны́, прыгла́джаны;

sleek hair прылі́заныя валасы́;

a sleek hor se пяле́гаваны, дагле́джаны конь

♦

as sle ek as a cat гла́дкі як кот; ліслі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Азыза́ць (БРС, Бір., Касп., Шат.), азызнуць (КЭС), азызлы ’апухлы’ (Шат., КЭС), азызнівець ’апухнуць’ (Бір. дыс.) да аслізлы (гл.) ’гладкі? Семантычна параўн. гладкі ў значэнні тлусты’ і гладкі ў значэнні ’аслізлы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

glassy [ˈglɑ:si] adj.

1. люстраны́, гла́дкі як шкло

2. шкляны́ (пра вочы, позірк)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

silken [ˈsɪlkən] adj. lit. шаўкаві́сты; гла́дкі; мя́ккі;

a silken voice мя́ккі, прые́мны го́лас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Апрацоўваць паверхню чаго‑н., каб надаць ёй люстрана-гладкі выгляд. Паліраваць мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)