а́нгла-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́нгла-герма́нскі |
а́нгла-герма́нская |
а́нгла-герма́нскае |
а́нгла-герма́нскія |
| Р. |
а́нгла-герма́нскага |
а́нгла-герма́нскай
а́нгла-герма́нскае |
а́нгла-герма́нскага |
а́нгла-герма́нскіх |
| Д. |
а́нгла-герма́нскаму |
а́нгла-герма́нскай |
а́нгла-герма́нскаму |
а́нгла-герма́нскім |
| В. |
а́нгла-герма́нскі (неадуш.)
а́нгла-герма́нскага (адуш.) |
а́нгла-герма́нскую |
а́нгла-герма́нскае |
а́нгла-герма́нскія (неадуш.)
а́нгла-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
а́нгла-герма́нскім |
а́нгла-герма́нскай
а́нгла-герма́нскаю |
а́нгла-герма́нскім |
а́нгла-герма́нскімі |
| М. |
а́нгла-герма́нскім |
а́нгла-герма́нскай |
а́нгла-герма́нскім |
а́нгла-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
белару́ска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
белару́ска-герма́нскі |
белару́ска-герма́нская |
белару́ска-герма́нскае |
белару́ска-герма́нскія |
| Р. |
белару́ска-герма́нскага |
белару́ска-герма́нскай
белару́ска-герма́нскае |
белару́ска-герма́нскага |
белару́ска-герма́нскіх |
| Д. |
белару́ска-герма́нскаму |
белару́ска-герма́нскай |
белару́ска-герма́нскаму |
белару́ска-герма́нскім |
| В. |
белару́ска-герма́нскі (неадуш.)
белару́ска-герма́нскага (адуш.) |
белару́ска-герма́нскую |
белару́ска-герма́нскае |
белару́ска-герма́нскія (неадуш.)
белару́ска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
белару́ска-герма́нскім |
белару́ска-герма́нскай
белару́ска-герма́нскаю |
белару́ска-герма́нскім |
белару́ска-герма́нскімі |
| М. |
белару́ска-герма́нскім |
белару́ска-герма́нскай |
белару́ска-герма́нскім |
белару́ска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
а́ўстра-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́ўстра-герма́нскі |
а́ўстра-герма́нская |
а́ўстра-герма́нскае |
а́ўстра-герма́нскія |
| Р. |
а́ўстра-герма́нскага |
а́ўстра-герма́нскай
а́ўстра-герма́нскае |
а́ўстра-герма́нскага |
а́ўстра-герма́нскіх |
| Д. |
а́ўстра-герма́нскаму |
а́ўстра-герма́нскай |
а́ўстра-герма́нскаму |
а́ўстра-герма́нскім |
| В. |
а́ўстра-герма́нскі (неадуш.)
а́ўстра-герма́нскага (адуш.) |
а́ўстра-герма́нскую |
а́ўстра-герма́нскае |
а́ўстра-герма́нскія (неадуш.)
а́ўстра-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
а́ўстра-герма́нскім |
а́ўстра-герма́нскай
а́ўстра-герма́нскаю |
а́ўстра-герма́нскім |
а́ўстра-герма́нскімі |
| М. |
а́ўстра-герма́нскім |
а́ўстра-герма́нскай |
а́ўстра-герма́нскім |
а́ўстра-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
по́льска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-герма́нскі |
по́льска-герма́нская |
по́льска-герма́нскае |
по́льска-герма́нскія |
| Р. |
по́льска-герма́нскага |
по́льска-герма́нскай
по́льска-герма́нскае |
по́льска-герма́нскага |
по́льска-герма́нскіх |
| Д. |
по́льска-герма́нскаму |
по́льска-герма́нскай |
по́льска-герма́нскаму |
по́льска-герма́нскім |
| В. |
по́льска-герма́нскі (неадуш.)
по́льска-герма́нскага (адуш.) |
по́льска-герма́нскую |
по́льска-герма́нскае |
по́льска-герма́нскія (неадуш.)
по́льска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскай
по́льска-герма́нскаю |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскімі |
| М. |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскай |
по́льска-герма́нскім |
по́льска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пру́ска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пру́ска-герма́нскі |
пру́ска-герма́нская |
пру́ска-герма́нскае |
пру́ска-герма́нскія |
| Р. |
пру́ска-герма́нскага |
пру́ска-герма́нскай
пру́ска-герма́нскае |
пру́ска-герма́нскага |
пру́ска-герма́нскіх |
| Д. |
пру́ска-герма́нскаму |
пру́ска-герма́нскай |
пру́ска-герма́нскаму |
пру́ска-герма́нскім |
| В. |
пру́ска-герма́нскі (неадуш.)
пру́ска-герма́нскага (адуш.) |
пру́ска-герма́нскую |
пру́ска-герма́нскае |
пру́ска-герма́нскія (неадуш.)
пру́ска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскай
пру́ска-герма́нскаю |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскімі |
| М. |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскай |
пру́ска-герма́нскім |
пру́ска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саве́цка-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саве́цка-герма́нскі |
саве́цка-герма́нская |
саве́цка-герма́нскае |
саве́цка-герма́нскія |
| Р. |
саве́цка-герма́нскага |
саве́цка-герма́нскай
саве́цка-герма́нскае |
саве́цка-герма́нскага |
саве́цка-герма́нскіх |
| Д. |
саве́цка-герма́нскаму |
саве́цка-герма́нскай |
саве́цка-герма́нскаму |
саве́цка-герма́нскім |
| В. |
саве́цка-герма́нскі (неадуш.)
саве́цка-герма́нскага (адуш.) |
саве́цка-герма́нскую |
саве́цка-герма́нскае |
саве́цка-герма́нскія (неадуш.)
саве́цка-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскай
саве́цка-герма́нскаю |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскімі |
| М. |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскай |
саве́цка-герма́нскім |
саве́цка-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рама́на-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рама́на-герма́нскі |
рама́на-герма́нская |
рама́на-герма́нскае |
рама́на-герма́нскія |
| Р. |
рама́на-герма́нскага |
рама́на-герма́нскай
рама́на-герма́нскае |
рама́на-герма́нскага |
рама́на-герма́нскіх |
| Д. |
рама́на-герма́нскаму |
рама́на-герма́нскай |
рама́на-герма́нскаму |
рама́на-герма́нскім |
| В. |
рама́на-герма́нскі (неадуш.)
рама́на-герма́нскага (адуш.) |
рама́на-герма́нскую |
рама́на-герма́нскае |
рама́на-герма́нскія (неадуш.)
рама́на-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскай
рама́на-герма́нскаю |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскімі |
| М. |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскай |
рама́на-герма́нскім |
рама́на-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расі́йска-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расі́йска-герма́нскі |
расі́йска-герма́нская |
расі́йска-герма́нскае |
расі́йска-герма́нскія |
| Р. |
расі́йска-герма́нскага |
расі́йска-герма́нскай
расі́йска-герма́нскае |
расі́йска-герма́нскага |
расі́йска-герма́нскіх |
| Д. |
расі́йска-герма́нскаму |
расі́йска-герма́нскай |
расі́йска-герма́нскаму |
расі́йска-герма́нскім |
| В. |
расі́йска-герма́нскі (неадуш.)
расі́йска-герма́нскага (адуш.) |
расі́йска-герма́нскую |
расі́йска-герма́нскае |
расі́йска-герма́нскія (неадуш.)
расі́йска-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскай
расі́йска-герма́нскаю |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскімі |
| М. |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскай |
расі́йска-герма́нскім |
расі́йска-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фра́нка-герма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фра́нка-герма́нскі |
фра́нка-герма́нская |
фра́нка-герма́нскае |
фра́нка-герма́нскія |
| Р. |
фра́нка-герма́нскага |
фра́нка-герма́нскай
фра́нка-герма́нскае |
фра́нка-герма́нскага |
фра́нка-герма́нскіх |
| Д. |
фра́нка-герма́нскаму |
фра́нка-герма́нскай |
фра́нка-герма́нскаму |
фра́нка-герма́нскім |
| В. |
фра́нка-герма́нскі (неадуш.)
фра́нка-герма́нскага (адуш.) |
фра́нка-герма́нскую |
фра́нка-герма́нскае |
фра́нка-герма́нскія (неадуш.)
фра́нка-герма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскай
фра́нка-герма́нскаю |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскімі |
| М. |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскай |
фра́нка-герма́нскім |
фра́нка-герма́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ГЕРМА́НСКІЯ МО́ВЫ,
група роднасных моў індаеўрапейскай сям’і моў, адна з галін гэтай сям’і (гл. Індаеўрапейскія мовы). Па паходжанні германскія мовы ўзыходзяць да прагерманскай (агульнагерманскай) мовы, што існавала да н.э. У пач. н.э. ў ёй намецілася паступовае разгалінаванне на паўн.-, усх.- і зах.-германскія падгрупы. Паўн.- германская падгрупа ўключае ўсх.-скандынаўскія мовы (нарвежскую мову, ісландскую мову і фарэрскую — мову Фарэрскіх а-воў) і зах.-скандынаўскія (шведскую мову і дацкую мову). Найб. стараж. мова гэтай падгрупы — стараж.-ісландская (пісьмовыя помнікі 12 ст.). Усх.-германская падгрупа складаецца з мёртвых моў: бургундскай, вандальскай, гепідскай, герульскай і найб. стараж. — гоцкай мовы. Зах.-германская падгрупа ўключае англійскую мову, нямецкую мову, нідэрландскую мову, люксембургскую, фрызскую, а таксама афрыкаанс і ідыш. Асноўныя асаблівасці германскіх моў — перамяшчэнне зычных; моцны націск на першым (каранёвым) складзе; рэдукцыя ненаціскных складоў і адпадзенне зычных і галосных у канцы слова; камбінаторныя змены галосных у выніку асіміляцыі аблаут як парадыгматычны фактар і інш. З пункту погляду сучаснага становішча грамат. ладу германскім мовам характэрна імкненне да аналітызму.
Т.С.Глушак.
т. 5, с. 191
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)