Verbum

анлайнавы слоўнік

прагатава́ць

‘некаторы час гатаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заготовля́ть несов.

1. гатава́ць, загато́ўваць, нарыхто́ўваць;

2. (подготовлять) падрыхто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́ривать несов.

1. техн. нава́рваць;

2. (стряпать) нава́рваць, гатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрапліта́, ‑ы, ДМ ‑ліце, ж.

Пліта (у 2 знач.), якая працуе на электраэнергіі. Гатаваць на электрапліце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

foodie [ˈfu:di] n. infml ама́тар/ама́тарка пае́сці або́ гатава́ць ро́зныя стра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

куха́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Гатаваць стравы; быць кухарам, кухаркай. Нядаўна, як хварэла маці, дзед сам кухарыў. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pichcić

незак. разм. гатаваць, кухарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кіпяці́ць, -пячу́, -пяці́ш, -пяці́ць; -пяці́м, -пеціце́, -пяця́ць; -пячо́ны; незак., што.

1. Награваючы, даводзіць да кіпення; гатаваць.

К. малако.

2. Трымаць, варыць у кіпені; стэрылізаваць.

|| зак. закіпяці́ць, -пячу́, -пяці́ш, -пяці́ць; -пяці́м, -пеціце́, -пяця́ць; -пячо́ны (да 1 знач.).

|| наз. кіпячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zúbereiten

vt гатава́ць (страву, лекі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

варыць, гатаваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)