франтава́ты, -ая, -ае.

1. Схільны да франтаўства; які любіць франціць.

Ф. хлопец.

2. Пра адзенне, прычоску і пад.: моднага крою, фасону.

Ф. гарнітур.

|| наз. франтава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пальмі́ра, ‑ы, ж.

Спец. Адна з гарнітур рускіх друкарскіх шрыфтоў.

[Ад назвы старажытнага горада ў Сірыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

two-piece [ˌtu:ˈpi:s] n. : а two-piece suit гарніту́р з дзвюх ча́стак, касцю́м-дво́йка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разро́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Парушыць цэласнасць, адзінства (камплекта, сукупнасці чаго‑н.). Разрозніць гарнітур. Разрозніць сталовы набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завялі́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Велікаваты, большы, чым патрэбна. Знаёмы гарнітур здаваўся завялікім і прасторна вісеў на Нетрусёвых плячах. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

single-breasted

[,sɪŋgəlˈbrestɪd]

adj.

аднабо́ртны (пра паліто́, гарніту́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абтрапа́цца, -раплю́ся, -рэ́плешся, -рэ́плецца; -рапі́ся; зак.

1. Ачысціць сябе ад чаго-н.

А. ад снегу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ачысціцца ад кастрыцы (пра лён, пяньку).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). У выніку доўгай носкі падрацца, абабіцца па краях.

Гарнітур мой зусім абтрапаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́ба, ‑ы, ж.

Разм. Грубае рабочае адзенне (звычайна парусінавае або брызентавае). Падабраў мне боцман Гарнітур па росту — Крэпкую марскую Робу з палатна. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tropical

[ˈtrɑ:pɪkəl]

1.

adj.

трапі́чны

2.

n., informal

лёгкі гарніту́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адхапі́ць, -хаплю́, -хо́піш, -хо́піць; -хо́плены; зак.

1. што. Паспешліва адняць.

А. руку ад агню.

2. каго-што. Набыць, дастаць (пра што-н. добрае; разм.).

А. добры гарнітур.

3. што. Атрымаць, зарабіць (разм.).

А. вымову.

А. двойку.

4. што. З сілай адарваць, адрэзаць, адкусіць (разм.).

А. сякерай галіну.

|| незак. адхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)