раскалённый распа́лены; гара́чы;

раскалённое желе́зо распа́ленае (гара́чае) жале́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

по́рсткі, -ая, -ае (разм.).

Хуткі, жвавы, запальчывы, быстры.

Даволі п. для свайго ўзросту чалавек.

Адзін брат спакойны, разважлівы, а другі п., гарачы.

|| наз. по́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

імпэ́т, -у, М -пэ́це, м.

1. Імклівасць, парывістасць, разгон.

Вясенні і. ручаін.

2. перан. Гарачы парыў, запал, пылкасць, імкненне.

І. да працы.

Любоўны і.

|| прым. імпэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стра́дный / стра́дная пора́ гара́чая пара́;

стра́дное вре́мя гара́чы час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

fervent [ˈfɜ:vənt] adj. гара́чы; па́лкі, палымя́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарачава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі гарачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quick-tempered [ˌkwɪkˈtempəd] adj. запа́льчывы, гара́чы, раздражнёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарачэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. гарачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skwarny

спякотны, гарачы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapalczywy

гарачы, запальчывы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)