Vrus

[v-]

n, m -, Vren біял. ві́рус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трахо́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трахомы; звязаны з вывучэннем, лячэннем трахомы. Трахомны пункт. Трахомны вірус. // Пашкоджаны трахомай. Трахомнае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

virus [ˈvaɪərəs]n. ві́рус, a virus infection ві́русная інфе́кцыя;

a virus attack comput. ві́русная ата́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВІЧ (вірус імунадэфіцыту чалавека) HIV n, m (англійскае: human immunodeficiency virus)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

HIV [ˌeɪtʃaɪˈvi:] n. (скар. ад human immunodeficiency virus) ві́рус імунадэфіцы́ту чалаве́ка, ВІЧ;

be HIV positive быць ВІЧ-інфіцы́раваным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ляту́чы, -ая, -ае.

1. Здольны лятаць, насіцца ў паветры.

Лятучыя воблакі.

Лятучае насенне.

2. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца.

Л. атрад.

3. спец. Які хутка выпараецца, хутка праходзіць.

Лятучыя кіслоты.

Л. вірус.

4. перан. Які праводзіцца тэрмінова і хутка.

Л. сход.

Л. рэйд.

|| наз. ляту́часць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыпнатыфо́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сыпнога тыфу. Сыпнатыфозны вірус. // Які перадае сыпны тыф. Сыпнатыфозная вош.

2. Хворы на сыпны тыф. Сыпнатыфозны хворы. / у знач. наз. сыпнатыфо́зны, ‑ага, м.; сыпнатыфо́зная, ‑ай, ж. // Прызначаны для хворых на сыпны тыф. Сыпнатыфозная палата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

responsive [rɪˈspɒnsɪv] adj. (to)

1. чу́лы, спага́длівы

2. успрыі́млівы, успрыма́льны;

a flu virus that is not responsive to treatment ві́рус гры́пу, які́ не паддае́цца лячэ́нню

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВО́СПА ВЕТРАНА́Я,

вятранка, масавая востразаразная інфекц. хвароба чалавека. Узбуджальнік — фільтроўны вірус — перадаецца ад хворага паветрана-кропельным шляхам. Інкубацыйны перыяд 13—17 дзён. Павышаецца т-ра, на скуры з’яўляецца высыпка, у поласці рота і глоткі — язвачкі, запаленне дыхальных шляхоў. У перахварэлых на воспу ветраную выпрацоўваецца стойкі імунітэт.

т. 4, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАНО́ЎСКІ Георгій Дзмітрыевіч

(1875—1950),

савецкі мікрабіёлаг, імунолаг. Чл.-кар. АН СССР (1929). Засл. дз. нав. Расіі (1935). Скончыў Ваенна-мед. акадэмію (1899). Вучань І.І.Мечнікава, С.П.Боткіна. Навук. працы па хіміявакцынатэрапіі, вывучэнні клетачнага імунітэту. Прапанаваў метад імунізацыі супраць шкарлятыны (1927), вызначыў, што ўзбуджальнікам грыпу з’яўляецца вірус (1918).

Тв.:

Динамика иммунитета. М.; Л., 1944.

т. 2, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)