пяцізарадны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўстройства для пяці зарадаў. Пяцізарадная вінтоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сна́йперскі сна́йперский;

~кая вінто́ўка — сна́йперская винто́вка;

~кая стральба́ — сна́йперская стрельба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

снайперскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да снайпера. Снайперская вінтоўка. // Трапны, дакладны. Снайперскі агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карабін 1, ‑а, м.

1. Баявая вінтоўка з пакарочаным ствалом. Сержант ускінуў угару карабін, умомант прыцэліўся і стрэліў. Чорны.

2. Паляўнічая вінтоўка, з якой палююць на буйнога звера.

[Фр. carabine.]

карабін 2, ‑а, м.

Спружыновая зашчапка ў ланцужках, лейцах і пад., якая адкрываецца ўнутр.

[Фр. carabine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gwintówka

ж. вінтоўка; наразная стрэльба, шрубаванка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абрэз назоўнік | мужчынскі род

  1. Абрэзаны край, беражок.

    • Кніга з зялёным абрэзам.

  2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала.

    • Страляць з абрэза.

  3. У абрэз (размоўнае) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца.

    • Грошай у абрэз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Kléinkaliberbüchse

f -, -n малакалі́берная вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Рушні́ца ’стрэльба’ (Гарэц., Мат. Гом., ТС), ’вінтоўка, ружжо’ (Сл. Брэс.). Запазычана праз польск. rusznica ’тс’ з чэшскай, дзе значыла ’ручная агнястрэльная зброя’ (Брукнер, 469).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

урэзак, ‑зка, м.

Разм. Тое, што і абрэз (у 1 знач.). Міцеў тайны ведаюць. Там урэзак і вінтоўка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Repetíergewehr

n -s, -e самазара́дная вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)