Verbum

глінтве́йн, -у, м.

Гарачы напітак з чырвонага віна з цукрам і вострымі прыправамі.

лафі́т, -у, М -фі́це, м.

Гатунак чырвонага вінаграднага віна.

|| прым. лафі́тны, -ая, -ае.

праві́ннасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дрэнны ўчынак, віна.

Не дараваць нават маленькай правіннасці.

ке́ліх, -а, мн. -і, -аў, м.

Пасудзіна для віна ў выглядзе вялікай, звычайна высокай чаркі.

ве́рмут, -у, М -муце, м.

Род вінаграднага віна з настоямі з траў.

|| прым. ве́рмутавы, -ая, -ае.

ча́ра, -ы, мн. -ы, чар, ж. (уст., паэт.).

Шкляная пасудзіна для піцця віна, часта з рознымі ўпрыгожаннямі.

забяга́лаўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лавак, ж. (разм., пагард.).

Маленькая другаразрадная закусачная з продажам віна, піва.

ві́ны, -аў, адз. віна, -ы, ж.

Масць у ігральных картах, тое, што і пікі.

|| прым. віно́вы, -ая, -ае.

хме́льны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення; нецвярозы.

2. Які выклікае ап’яненне.

Х. напой.

Выпіць хмельнага віна.