versíckern

vi (s) прасо́чвацца, выцяка́ць, вычэ́рпвацца; высыха́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusfließen

* vi (s) выцяка́ць

~ lássen* — выпуска́ць (вадкасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сачы́цца ’цячы, выцякаць па кроплі або тонкім струменем (пра вадкасць)’, ’пранікаць, прасочвацца ўнутр (пра вадкасць)’. Рус. сочи́ться, польск. soczyć się ’тс’. Да сок (гл.); гл. Фасмер, 3, 731; Брукнер, 506.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

утека́ть несов.

1. (о жидкости) выцяка́ць;

2. перен., разг. (миновать) міна́ць; (проходить) прахо́дзіць; (исчезать) зніка́ць; см. уте́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábfließen

* vi (s) сцяка́ць, выцяка́ць, сплыва́ць (тс. перан)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ooze​2 [u:z] v. сачы́цца, выцяка́ць па кро́плі/то́нкім струме́нем;

The wound was oozing blood. З раны сачылася кроў;

Her eyes oozed kindness. Яе вочы свяціліся/прамянелі дабратой.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entflíeßen

* vi (s) выцяка́ць, браць пача́так (D – з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verrínnen

* vi (s) выцяка́ць, сцяка́ць

2) (хутка) міна́ць, прахо́дзіць (пра час)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

outpour

1. [ˈaʊtpɔr]

n.

1) вы́ліў -ву m.; выліва́ньне, выцяка́ньне, выліцьцё n.

2) шчы́рае выка́званьне, шчы́рая размо́ва; informal лі́вень лі́ўня m.

2. [,aʊtˈpɔr]

v.

выліва́ць, выцяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wypływać

незак.

1. выплываць;

2. усплываць;

3. выцякаць;

z tego wypływać wniosek — адсюль вынікае;

гл. wypłynąć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)