бута́да

(фр. boutade)

1) дзівацтва, выхадка;

2) інструментальная фантазія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wybryk, ~u

м. выбрык, выхадка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

usschreitung

f -, -en вы́хадка; эксцэ́с; вы́брык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фо́ртэль, ‑ю, м.

Разм. Выхадка, выбрык. Нямала непрыемнасцей [у сына] і ў школе: То сябрука штурхне, То спозніцца ў клас, То двойка запаўзе ў дзённік іншы раз, — Не абыходзіцца без фортэляў ніколі. Корбан.

[Польск. fortel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

psikus

м. дурны жарт; выхадка, выбрык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

quirk

[kwɜ:rk]

n.

1) дзіва́цтва n., вы́хадка f

2) завіто́к -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́пад м., в разн. знач. вы́пад, -ду м.; (выходка — ещё) вы́хадка, -кі ж., вы́брык, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sleight

[slaɪt]

n.

1) уме́льства n., спрыт -у m.

2) спры́тная, хі́трая вы́хадка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Husrenstreich

m -(e)s, -e сме́лая вы́хадка, дзёрзкі мане́ўр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Псо́та ’шкода; свавольства’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), ’шкода’ (Сіг.), ’пястун; наравісты, пераборлівы’ (Клім.), ст.-бел. псотавыхадка, свавольства’. Укр. псо́та ’бядота, бяда, галеча, нястача’; ’дрэннае надвор’е’, ’лаянка’. З польск. psota, psocić ад pies, першапачаткова ’гайняваць; аддавацца распусце’ (Банькоўскі, 2, 957).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)