рыць, ры́ю, ры́еш, ры́е; ры́ты; незак., што.

1. Капаць, раскопваць рыхлае, сыпкае (лычом, рылам); капаючы, даставаць з зямлі, вырываць.

Свіння рые пожню.

Дзік рые бульбу.

2. Вымаючы зямлю, рабіць паглыбленне (пра жывёл).

Барсук рые нару.

|| зак. вы́рыць, -рыю, -рыеш, -рые; -рыты.

В. нару.

|| наз. рыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

heráusreißen

* vt вырыва́ць, выдзіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўраста́ць, ‑ае; зак.

Урасці — пра ўсё, многае. Відаць, нялёгка вырываць, Што ўглыб карэннем паўрастала. Гілевіч. А чый дзе пляц, чыя хата? Цяжка было пазнаць старому. Бо паміж хат паўрасталі зеллем печышчы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wégraffen

vt выкрада́ць, вырыва́ць, адбіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusscharren

vt выко́пваць, вырыва́ць, выграба́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uproot

[ʌpˈru:t]

v.t.

1) вырыва́ць з карэ́ньнем

2) выкараня́ць, зьнішча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

extract​2 [ɪkˈstrækt] v. (from) выця́гваць; здабыва́ць;

extract a tooth med. вырыва́ць зуб;

extract coal здабыва́ць ву́галь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экстырпа́тар

(ад лац. exstripare = вырываць з коранем)

1) хірургічны інструмент для экстырпацыі;

2) культыватар для глыбокага рыхлення глебы і знішчэння пустазелля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

extirpate

[ˈekstərpeɪt]

v.t.

1) выкараня́ць, зво́дзіць, выво́дзіць, зьнішча́ць

2) вырыва́ць з ко́ранем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyłupywać

незак.

1. выдзіраць; вырываць;

2. выколваць (вочы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)