narastać
1. нарастаць;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
narastać
1. нарастаць;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wegetować
1.
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
чалавеказна́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца;
1. Праводзіць дзе‑н., у якіх‑н. умовах сваё дзяцінства, раннія гады; расці.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
áufschießen
1) ху́тка
2) узляце́ць, узня́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
empórschießen
1)
2) уско́кваць, усхо́плівацца
3) страля́ць угару́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wzrastać
1.
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
urastać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
entspríeßen
1)
2) пахо́дзіць (з сям’і, з роду)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entwáchsen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)