таблетава́ць
‘выпусціць (выпускаць) што-небудзь у форме таблетак’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таблету́ю |
таблету́ем |
| 2-я ас. |
таблету́еш |
таблету́еце |
| 3-я ас. |
таблету́е |
таблету́юць |
| Прошлы час |
| м. |
таблетава́ў |
таблетава́лі |
| ж. |
таблетава́ла |
| н. |
таблетава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таблету́й |
таблету́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
таблетава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
release2 [rɪˈli:s] v. (from)
1. вызваля́ць, выслабаня́ць, выпуска́ць на во́лю;
release a pri soner/hostage адпусці́ць зняво́ленага/зало́жніка
2. выпуска́ць з рук
3. збаўля́ць; вызваля́ць (ад абавязкаў)
4. выпуска́ць на экра́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
выху́кваць
‘выпускаць ротам паветра, каб сагрэць каго-небудзь, што-небудзь, прыцішыць боль’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выху́кваю |
выху́кваем |
| 2-я ас. |
выху́кваеш |
выху́кваеце |
| 3-я ас. |
выху́квае |
выху́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выху́кваў |
выху́квалі |
| ж. |
выху́квала |
| н. |
выху́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выху́квай |
выху́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выху́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упуска́ть несов.
1. упуска́ць, выпуска́ць;
2. (пропускать) прапуска́ць; см. упусти́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
heráuslassen
* vt выпуска́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
эмітава́ць
(лац. emittere = выпускаць)
1) выпускаць у абарачэнне папяровыя грошы, каштоўныя паперы, 2) фіз. выпраменьваць электроны або іоны пад уздзеяннем награвання, асвятлення і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
upuszczać
незак. выпускаць; губляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дымі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -і́цца; незак.
1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.
Галавешка дымілася на вогнішчы.
2. перан. Вылучаць пару.
Пасля дажджу дымілася зямля.
У лагчыне дыміўся туман.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выпуска́ючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад выпускаць.
2. у знач. наз. выпуска́ючы, ‑ага, м.; выпуска́ючая, ‑ай, ж. Супрацоўнік выдавецтва, часопіса, газеты, які сочыць за друкаваннем і выхадам у свет выдання.
3. Дзеепрысл. незак. цяпер. ад выпускаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
uncage
[ʌnˈkeɪdʒ]
v.t.
1) выпуска́ць з кле́ткі
2) вызваля́ць, выпуска́ць з астро́гу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)