Verbum

неспадзява́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Нечаканае здарэнне, выпадак і пад.

аналагі́чны, -ая, -ае.

Падобны, такі ж; заснаваны на аналогіі.

А. выпадак.

|| наз. аналагі́чнасць, -і, ж.

праваро́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Прапусціць, празяваць.

Такі зручны выпадак праваронілі.

пажа́рны, -ая, -ае.

1. гл. пажар.

2. у знач. наз. пажа́рны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Работнік пажарнай каманды.

Пажарныя былі ў касках.

◊

На ўсякі пажарны выпадак (разм., жарт.) — на ўсякі выпадак.

У пажарным парадку (разм.) — з паспешнасцю, даволі хутка.

інцыдэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Выпадак, здарэнне непрыемнага харакгару, непаразуменне.

І. на граніцы.

беспрэцэдэ́нтны, -ая, -ае.

Які не мае прэцэдэнту, прыкладу ў мінулым.

Б. выпадак.

|| наз. беспрэцэдэ́нтнасць, -і, ж.

прыго́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -го́д, ж.

Здарэнне, нечаканы выпадак у жыцці.

Падарожныя прыгоды.

смехатво́рны, -ая, -ае.

Легкадумны, недарэчны, варты смеху, кпін.

Смехатворнае апраўданне.

С. выпадак.

|| наз. смехатво́рнасць, -і, ж.

эпізо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Асобнае здарэнне, выпадак.

Э. з турысцкіх успамінаў.

2. Нязначны, дробны выпадак.

Гэта ўсяго адзін э. з жыцця паляўнічага.

3. Фрагмент мастацкага твора, які мае пэўную самастойнасць і закончанасць.

Э. са спектакля.

|| прым. эпізо́дны, -ая, -ае.