беспрэцэдэ́нтны, -ая, -ае.

Які не мае прэцэдэнту, прыкладу ў мінулым.

Б. выпадак.

|| наз. беспрэцэдэ́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)