Кана́рхаць, кынаркыць ’чытаць каноны і казаць стыхіры ў царкве’, ’дакучліва і са слязьмі выпрошваць’, кынаркыньня ’вымаганне’, кынаркылавымагальнік’ (Гарэц., Нас., Яўс.), канархіст(а) ’лобры спявак, пачынальнік спеваў’, ’запявала’, ’забаўнік’ (Нас.). Рус. конархать ’чытаць каноны ў царкве’, смал. ’дакучліва прасіць’, укр. канархати ’спяваць на клірасе’ ’гаварыць у нос’, ’гібець’, ст.-рус., ц.-слав. конархати. З грэч. κανοναρχώ ’чытаю каноны’ (Фасмер, 2, 307). Значэнне ’прасіць’ узнікла ў XVIII ст., калі бедныя вучні спяваннем канонаў •зараблялі сабе па пражытак (Насовіч, 229).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

leech

[li:tʃ]

1.

n.

1) п’я́ўка f.

to stick like a leech — прычапі́цца, як п’я́ўка

2) вымага́льнікm.; крывапі́вец -ўца m.

3) Archaic ле́кар -а m.

2.

v.i.

1) ста́віць п’я́ўкі

2) Archaic лячы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)