карэ́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць карэктнага. Карэктнасць у абыходжанні са старэйшымі. // Карэктныя паводзіны. Вылучацца карэктнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Тое, што і царстваваць.

2. перан. Вылучацца сярод падобных да сябе якімі-н. якасцямі; першынстваваць дзе-н., сярод каго-, чаго-н.

|| наз. царава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

excel [ɪkˈsel] v. (at/in) перасяга́ць; вылуча́цца (чым-н. добрым);

excel oneself пераўзыхо́дзіць (само́га) сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прахо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да прайсці.

•••

Праходзіць чырвонай ніткай (ніццю) — вылучацца, падкрэслівацца ў якасці галоўнай ідэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

distinguish [dɪˈstɪŋgwɪʃ] v.

1. адро́зніваць; вылуча́ць;

distinguish oneself by smth. вылуча́цца чым-н.

2. разбіра́ць, распазнава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ірдзе́ць і (пасля галосных) рдзець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзе́е; незак.

Рэзка вылучацца (пра што-н. чырвонае), чырванець; быць ярка-чырвоным ад чаго-н.

Ірдзеюць сцягі.

Неба ірдзее.

|| наз. ірдзе́нне і (пасля галосных) рдзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страка́цець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак.

1. Вылучацца сваёй стракатасцю; пярэсціцца.

Удалечыні стракацее асенні лес.

2. чым або ад чаго. Быць стракатым ад чаго-н.

Луг стракацеў рамонкамі і смолкай.

2. Станавіцца стракатым.

Вуліца стракацела сцягамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отлича́ться

1. (выделяться из числа других) вылуча́цца;

2. (быть непохожим на других) адро́знівацца;

3. (характеризоваться) вызнача́цца, адзнача́цца, характарызава́цца;

4. страд. адро́знівацца, распазнава́цца; вылуча́цца, адзнача́цца; см. отлича́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаўце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца жоўтым.

Лісце жаўцее.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вылучацца сваім жоўтым колерам.

Каля лесу жаўцелі аўсы.

|| зак. зжаўце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.) і пажаўце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцяня́цца, ‑яецца; незак.

1. Вылучацца, станавіцца больш прыкметным, акрэсленым. У ружовасці снегу адцяняюцца [адбіткі] конскіх падкоў. Бядуля.

2. Зал. да адцяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)