вы́катить сов., в разн. знач. вы́каціць; (глаза — ещё) прост. вы́трашчыць, вы́лупіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяльмо́, -а́, мн. бе́льмы і (з ліч. 2, 3, 4) бяльмы́, -а́ў, н.

1. Белаватая пляма на рагавой абалонцы вока.

2. толькі мн. Вочы (разм., груб.).

◊

Вылупіць бельмы (разм., груб.) — здзіўлена, шырока адкрытымі вачамі глядзець.

(Як) бяльмо на воку (разм., неадабр.) — пра таго (тое), хто (што) перашкаджае, раздражняе сваёй прысутнасцю, дакучлівасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пучить сов., разг. вы́пучыць, мног. павыпу́чваць, вы́пнуць; (о глазах) прост. вы́тарашчыць, вы́трашчыць, вы́лупіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́таращить сов., разг. вы́тарашчыць, вы́трашчыць, вы́лупіць, мног. павылу́пліваць; обл. вы́тарапіць; (уставить глаза) утаро́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wybałuszyć

зак. разм. : wybałuszyć oczy — вылупіць (вырачыць) вочы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Выталу́піць ’вытарашчыць, вылупіць вочы’ (Крывіч, 12, 1926, 111). Відавочна, з *вы‑то‑лупіць (гл. лупіць), дзе ‑то‑ ўзмацняльная ўстаўка; параўн., напрыклад, чэш. roz‑to‑milý, рус. рас‑то‑пырить (параўн. Фасмер, 3, 446).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stare​1 [steə] n. здзі́ўлены або́ пі́льны по́зірк;

give smb. a stare гля́нуць на каго́-н. са здзіўле́ннем; вы́лупіць во́чы на каго́-н.; вы́лупіцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́драть​II сов. (высечь) разг. вы́хвастаць, адлупцава́ць, вы́лупцаваць, вы́лупіць;

◊

вы́драть за́ уши (кого) накруці́ць ву́шы (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyłupić

зак. вылупіць; вырваць; выдзерці;

wyłupić oczy — выкалаць вочы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

beglótzen

vt разм. вы́лупіць во́чы; глядзе́ць [пазіра́ць] (на каго-н., на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)