Verbum

анлайнавы слоўнік

gapić się

незак.

1. пяліцца; вылупліваць вочы;

2. перан. варон страляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

glótzen

vi (auf A) глядзе́ць, вылу́пліваць во́чы, утаро́піцца (на каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áufsperren

1) адчыня́ць, разна́сцежваць

2) разм. разяўля́ць (рот)

3) вытрэ́шчваць, вылу́пліваць (вочы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Тара́шчыць ’шырока раскрываць (вочы); здзіўлена або спалохана глядзець’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), тарэ́шчыць ’вылупляць (вочы)’ (дзісн., Нар. сл.); сюды ж тарашча́ка ’вірлавокі, лупаты, зіркаты’ (Ласт.). Укр. дыял. тара́щити ’вытрэшчваць, вылупліваць’, рус. тара́щитъ ’тс’, дыял. ’растапырваць’, тара́щиться ’цягнуцца, плясціся’. Варбат (Этимология–1971, 14) рэканструюе *torščiti як ітэратыў да *tьrskati, гл. тараскаць. Сувязь з вы́трашчыць (гл.), укр. витріща́ти ’вытрэшчваць’, польск. wytrzeszczyć ’вытрашчыць’, чэш. vytřeštiti ’тс’, славац. vytreštiť ’тс’ застаецца праблематычнай, гл. Фасмер, 4, 23; ЕСУМ, 5, 522. Параўн. тапарашчыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вылу́плівацца I несов.

1. (о птенцах) вылу́пливаться, вылупля́ться, выклёвываться; см. вы́лупіцца ¹;

2. (напускаться на кого-л.) наки́дываться, набра́сываться;

3. прост. (таращить глаза) вылу́пливаться, вылупля́ться, вытара́щиваться, уставля́ться

вылу́плівацца II несов., страд., разг. выдира́ться, вырыва́ться; см. вылу́пліваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)