disclose

[dɪsˈkloʊz]

v.t.

выкрыва́ць, раскрыва́ць, выяўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wykrywać

незак. выкрываць, выяўляць; раскрываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

demaskować się

незак. дэмаскавацца; выкрываць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ánprangern

vt ганьбава́ць, выкрыва́ць, клеймава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entlárven

vt зрыва́ць ма́ску, выкрыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выкрыва́нне ср.

1. разоблаче́ние, раскры́тие; изобличе́ние, обличе́ние;

2. вскры́тие, вскрыва́ние; обнаже́ние;

1, 2 см. выкрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bezíchtigen

vt (G) юрыд. абвінава́чваць; выкрыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

посрамля́ть несов.

1. саро́міць, сарамаці́ць; (позорить) га́ньбіць, ганьбава́ць; нясла́віць, знеслаўля́ць;

2. (обличать) выкрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разоблача́ть несов.

1. (раздевать) церк., разг., шутл. раздзява́ць, распрана́ць;

2. перен. выкрыва́ць, выяўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улича́ть несов.

1. (изобличать) выкрыва́ць; (обвинять) абвінава́чваць; (ловить) лаві́ць;

улича́ть кого́-л. во лжи выкрыва́ць чыю́-не́будзь хлусню́, лаві́ць каго́-не́будзь на хлусні́;

2. (свидетельствовать против кого-л., доказывать) све́дчыць; даво́дзіць, дака́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)