раскабалі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Вызваліцца ад кабальнай залежнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

get free of

пазба́віцца каго́, вы́зваліцца ад каго́-чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распрэ́гчыся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пражэ́цца, -прагу́цца; распро́гся, -прэ́глася і -прагла́ся, -прэ́глася і -прагло́ся; зак.

Вызваліцца ад вупражы.

Коні распрэгліся.

|| незак. распрага́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распу́тацца, ‑аецца; зак.

Вызваліцца ад таго, чым спутаны. Конь распутаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невыла́зны, -ая, -ае.

1. Такі, па якім цяжка прайсці, з якога цяжка выбрацца; непраходны.

Невылазная гразь.

2. перан. Такі, ад якога цяжка, немагчыма вызваліцца.

Н. доўг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Непазбы́ўны ’якога цяжка пазбыцца’ (Нас.), непазбы́ўна (Гарэц.). Да пазбыцца ’вызваліцца ад каго- ці чаго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyswobodzić się

зак. вызваліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyzwolić się

зак. вызваліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwolnić się

зак. вызваліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́прагчыся, ‑пражацца; ‑прагуцца; пр. выпрагся, ‑праглася; зак.

Вызваліцца з запрэжкі; распрэгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)