wyżyć

зак.

1. выжыць;

2. выжыць, пражыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́жить​I сов.

1. вы́жыць;

больно́й вы́жил хво́ры вы́жыў;

2. (пробыть некоторое время в тяжёлых условиях) разг. вы́жыць, вы́быць;

◊

вы́жить из ума́ вы́жыць з ро́зуму; (впасть в детство) здзяці́нець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́жыты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выжыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

last out

вы́жыць, вы́трываць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

павыжыва́ць ​1, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Выжыць — пра ўсіх, многіх. Раненыя павыжывалі.

павыжыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Выжыць, выгнаць адкуль‑н. усіх, многіх. Павыжываць усіх з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кідыш, ‑а, м.

1. Дачаснае спыненне цяжарнасці; аборт.

2. Дачасна народжаны плод чалавека ці жывёлы, не здольны выжыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кідацца разм. (выжыць, выйсці з цяжкага становішча) áushalten* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́пасажыць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць; зак., каго.

Разм. Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства, знаходжання; выжыць; выправадзіць. Выпасажыць кватарантаў. Выпасажыць няпрошаных гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

live out

а) вы́жыць

б) жыць наво́ддаль

в) перажыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́качацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разгладзіцца, расправіцца пры качанні.

2. у што. Качаючыся, абляпіцца, запэцкацца.

В. ў снег.

3. у чым. Пакачацца.

В. ў траве.

4. Паправіцца, выжыць (разм.).

Доўга хварэла, а потым выкачалася.

|| незак. выка́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)