Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
áusbrennen
*
1.
vt выпа́льваць
2.
vi(s)выгара́ць, дагара́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Перагара́ць (перэгора́ць) ’знікаць (пра малако каровы)’ (усх.-палес., Жыв. сл.). Узнікла ў выніку семантычнага пераносу паводле падабенства ’згараць’ > ’знікаць’. Параўн. выгара́ць ’высыхаць (пра ваду)’ (ТС) і літ.garė́ti ’выпарвацца’, што дае падставы для ’гібрыднага” ўтварэння (Цыхун, Междунар. конф. балтистов, 238). Да пера- і гарэць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
éinbrennen
*
1.
vt выпа́льваць, прапа́льваць
2.
vi(s) загарэ́ць (на сонцы); выгара́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sunproof
[ˈsʌnpru:f]
adj.
со́нцанепраніка́льны, які́ не выгара́е на со́нцы
These sunproof curtains will not fade — Гэ́тыя со́нцанепраніка́льныя фіра́нкі ня вы́гараць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Пераштарцава́ць экспр. ’абняславіць’ (ашм., Сл. ПЗБ). Да персі (гл.) і ’штарцаваць, якое з польск.sztorcować ’сварыць, ганіць; калоць, дапякаць; кпіць’ < sztorc: апошняе да s‑terczeč ’тырчаць, вытаркацца’ (параўн. рус.торчать, славен.strčciti ’тарчаць уверх’), — усе да прасл.*tyčiti ’вытаркацца, выпінацца, тырчаць уверх’ (Махэк₂, 650), роднаснага літ.snigti ’тырчаць уверх (напр., пра вушы ў зайца)’, stūksoti ’выгараць, выдавацца’; пазней асновы *tyk‑/*tyč‑ узмацнілася устаўным ‑г‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bleach
[bli:tʃ]1.
v.t.
бялі́ць; выбе́льваць
2.
v.i.
1) выбе́львацца
2) бяле́ць, бля́кнуць, бле́кнуць
3) выгара́ць; ліняць, выцьвіта́ць (на со́нцы)
3.
n.
1) хлёрка f.
2) бяле́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мо́хавы, ‑ая, ‑ае імахавы́2, ‑а́я, ‑о́е.
Які мае адносіны да моху; састаўной часткай якога з’яўляецца мох. Грыбны ўгар нядоўгі. Тыдзень-другі, ад сілы тры, і баравікі паступова пачынаюць знікаць. І толькі заўзятыя грыбнікі ўсё яшчэ працягваюць таптаць у барах мяккі мохавы дыван.Ігнаценка.Маладняк і махавое покрыва выгараць у яловым лесе гэтак жа, як і ў сасновым.Гавеман.// Які зарос мохам. Зялёнай кругловінай называўся невялічкі грудок на мохавым балоце, зарослы маладым дубняком і арэшнікам.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fade
[feɪd]1.
v.i.
1) бля́кнуць; рабі́цца цьмя́ным (і пра ўспамі́ны); выцьвіта́ць; выгара́ць; ліня́ць (на со́нцы, у мыцьці́)
2) вя́нуць
3) слабе́ць; зьніка́ць
to fade away — паступо́ва зьніка́ць, заміра́ць
2.
v.t.
выпа́льваць (пра со́нца), пазбаўля́ць ко́леру
sunlight faded the curtains — со́нца вы́паліла фіра́нкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verpúffen
1.
viтэх., хім. успы́хнуць, ху́тка згарэ́ць; вы́гараць (аб выбуховых рэчах); перан. мець слабы́я вы́нікі, быць безвыніко́вым
2.
vt
1) расстраля́ць (усе патроны)
2) растра́ціць (дарэмна) (сваю энергію, сілы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)