акіяна́рыум, -а, мн. -ы, -аў і акіяна́рый, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Басейн з марской вадой ці спецыяльна адведзены прыбрэжны ўчастак мора для ўтрымлівання, развядзення, вывучэння і дэманстрацыі марскіх жывёл і рыб.

|| прым. акіяна́рыумны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самавучы́цель, ‑я, м.

Дапаможнік для самастойнага вывучэння чаго‑н. Самавучыцель польскай мовы. Самавучыцель шахматнай гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыя́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Асобная галіна навукі, тэхнікі, мастацтва; сфера чыёй-н. дзейнасці або вывучэння чаго-н.

Здаваць экзамен па спецыяльнасці.

2. Тое, што і прафесія, асноўная кваліфікацыя.

Сын мае с. музыканта.

Працаваць па спецыяльнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

батыпла́н, ‑а, м.

Глыбакаводны апарат для вывучэння марскіх глыбінь, здольны манеўраваць у вертыкальным і гарызантальным становішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́ўнік, ‑а, м.

Дапаможнік для вывучэння замежнай мовы, які змяшчае ўзоры гутаркі на розныя бытавыя тэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклагра́фія, ‑і, ж.

Метад вывучэння рухаў чалавека шляхам фатаграфавання запаленых лямпачак, умацаваных па рухомых частках цела.

[Ад грэч. kýklos — круг і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мезаска́ф, ‑а, м.

Камера, прызначаная для вывучэння сярэдніх глыбінь акіяна і забяспечаная апаратурай для назірання за вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што і без дап.

Збіраць розныя расліны з мэтай іх вывучэння; гербарызаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрато́м, ‑а, м.

Прыбор для атрымання тонкіх зрэзаў тканак жывёл і раслін для вывучэння іх будовы пад мікраскопам.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і tomē — рэзанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малекуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да малекулы. Малекулярны рух. // Які мае адносіны да вывучэння малекул. Малекулярная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)