мезаска́ф, ‑а, м.

Камера, прызначаная для вывучэння сярэдніх глыбінь акіяна і забяспечаная апаратурай для назірання за вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)