самавучы́цель, ‑я, м.

Дапаможнік для самастойнага вывучэння чаго‑н. Самавучыцель польскай мовы. Самавучыцель шахматнай гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)