прае́зд, -у, М -дзе, м.

1. гл. праехаць.

2. мн. -ы, -аў. Месца, дзе можна праехаць.

Вузкі п.

3. мн. -ы, -аў. Вуліца або завулак, якія злучаюць паралельныя вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агаласі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ло́сіцца; зак.

Напоўніцца якімі-н. моцнымі гукамі (пра паветра, прастору).

Лес агаласіўся спевам птушак.

Вуліца агаласілася плачам.

|| незак. агало́швацца, -аецца і агалаша́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

side street [ˈsaɪdˌstri:t] n. бакава́я ву́ліца, ву́лачка, заву́лак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ul.

= ulica — вуліца; вул.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

by-street

[ˈbaɪstri:t]

n.

бо́чная ву́ліца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасялко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасёлка. Пасялковая вуліца. Пасялковая бальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Quérstraße

f -, -n папярэ́чная ву́ліца [даро́га]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

брук

(польск. bruk, ад ням. Brucke)

вымашчаная камянямі дарога, вуліца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pedestrian precinct [pəˌdestrɪənˈpri:sɪŋkt] n. BrE раён або́ ву́ліца то́лькі для пешахо́даў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязлю́дны безлю́дный; необита́емый;

~ная ву́ліца — безлю́дная у́лица;

б. дом — необита́емый (безлю́дный) дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)