праці́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.

Прабрацца праз натоўп, вузкі праход.

П. між лавак.

|| незак. праціска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, паглыбленне, вузкі прамежак паміж прылеглымі паверхнямі.

Зашпакляваць з.

|| прым. зазо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шархе́бель, -я, мн. -і, -яў, м.

Вузкі рубанак з паўкруглым лязом для першаснай грубай апрацоўкі драўніны.

|| прым. шархе́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

insular [ˈɪnsjələ] adj. астраўны́; перан. абмежава́ны; ву́зкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

практыцы́зм, -у, м.

Дзелавы падыход, практычныя адносіны да чаго-н.

Гаспадарчы п.

Вузкі п. (які пагарджае тэорыяй або інтарэсамі агульнай справы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёпраме́нь, ‑я, м.

Вузкі пучок радыёхваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіёрд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі, з крутымі і высокімі берагамі марскі заліў, які глыбока ўразаецца ў сушу.

Скандынаўскія фіёрды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дудкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Доўгі, вузкі і пусты ўнутры. Дудкаватае сцябло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cot [kɒt] n.

1. BrE дзіця́чы ло́жак

2. невялі́кі ву́зкі ло́жак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэфіле́, нескл., н.

Цясніна; вузкі праход паміж узвышшамі, вадаёмамі. Горкае дэфіле.

[Фр. défilé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)