Verbum

Праця́гуваць ’мець акцэнт пэўнай мовы’ (воран., Сл. ПЗБ). З польск. (za)przeciągiwać ’тс’.

Стро́ўбель ‘вясёлка’ (воран., Сл. ПЗБ). З літ. straublỹs ‘тс’ (Сл. ПЗБ, 4, 602).

◎ Пі́гаўка, пікоўка ’кнігаўка’ (навагр., Нар. сл.; шальч., лід., Сл. ПЗБ; ашм., Стан.; воран., навагр., стаўб., ЛА, 1). Гукапераймальнае. Ад пі‑гі! — крыку птушкі. Адсюль непасрэдна пігіца, пігіца, пііца ’кнігаўка’ (воран., іўеў., Сцяшк. С.п.; ашм., шальч., ігн., Сл. ПЗБ; ЛА, 1). Сюды ж пі галка (валож., ЛА, 1).

Мужчы́зна ’мужчына’ (ашм., смарг., воран., трак., шальч., Сл. ПЗБ). Паўкалька з польск. mężczyzna ’тс’.

Пла́ўшы мн. л. ’перхаць’ (воран., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. plaušà ’тс’ (Грынавяцкене, тамсама).

Прытро́нціць ’прыгразіць’ (воран., Сл. ПЗБ). Відаць, мясцовае ўтварэнне на базе польск. trącíć ’штурхаць, піхаць’.

Сці́піны ’капылы ў санях’ (воран., LKK, 16). З літ. stipinaĩ тс’ (там жа, 190).

Лу́кшты ’высеўкі’ (воран., Сл. ПЗБ). Літуанізм, параўн. літ. lukštaĩ ’тс’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 2, 682).

Пачэ́рпаць ’паесці’ (экспр.), ’змясціць рой у раёўню’ (воран., Сл. ПЗБ). Да па‑ і чэрпаць (гл.).

Рэзне́нця, разне́ньця ’рэзкі боль’ (воран., Сл. ПЗБ). З польск. rznięcie ’тс’ (Сл. ПЗБ 4, 331).