wprawa

wpraw|a

ж. досвед; вопыт, навык, спрыт;

nabrać ~y — набыць вопыт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

купцо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы купцу. Купцоўскі вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагаво́пытны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікі вопыт. Мнагавопытны гаспадарнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

золаташука́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да золаташукальніка. Золаташукальніцкі вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накапі́ць, -каплю́, -ко́піш, -ко́піць; -ко́плены; зак., што і чаго.

Паступова сабраць, павялічыць у якой-н. колькасці; назапасіць.

Н. грошай.

Н. вопыт.

|| незак. накапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. накапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́пыт м.

1. (совокупность практически усвоенных знаний, навыков) во́пыт, -ту м.;

педагоги́ческий о́пыт педагагі́чны во́пыт;

революцио́нный о́пыт рэвалюцы́йны во́пыт;

2. (исследовательский) до́след, -ду м.;

3. (житейский) во́пыт, -ту м., до́свед, -ду м., пра́ктыка, -кі ж.;

знать по со́бственному о́пыту ве́даць па ўла́сным во́пыце (з ула́снай пра́ктыкі);

4. (пробное осуществление чего-л.) спро́ба, -бы ж.;

литерату́рные о́пыты літарату́рныя спро́бы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмпіры́я

(гр. empeiria = вопыт)

1) чалавечы вопыт, успрыманне знешняга свету органамі пачуццяў, 2) назіранне ў натуральных умовах у адрозненне ад эксперыменту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

savvy​1 [ˈsævi] n. infml ке́млівасць, здаро́вы сэнс;

political savvy паліты́чны во́пыт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

флатаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флатаводца; уласцівы флатаводцу. Флатаводчы вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́ла, -ы, мн. -ы, школ, ж.

1. Навучальная ўстанова (пераважна пра пачатковую або сярэднюю).

Хадзіць у школу.

Будынак школы.

Вясковая ш.

Рамесная ш.

Ш. інтэрнат.

Вышэйшая ш. (пра вышэйшыя навучальныя ўстановы).

2. перан. Вывучка, дасягнуты ў чым-н. вопыт, а таксама тое, што дае такую вывучку, вопыт.

Ш. жыцця.

Прайсці армейскую школу.

3. Напрамак у галіне навукі, майстэрства і пад.

Жыновічаўская ш. цымбалістаў.

Стварыць сваю школу ў навуцы.

|| прым. шко́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)