го, выкл., часта з паўтарэннем (го-го-го!).

1. Ужываецца для выражэння пачуццяў радасці, здзіўлення і пад. — Го, якая радасць! .. — пачуўся голас сувязнога. М. Ткачоў.

2. Ужываецца як прызыўнае слова, кліч. Яшчэ момант, і пачуўся нясмелы воклік. — Гого! — Го! — адгукнуўся дзед Талаш, пазнаўшы голас свайго Панаса. Колас.

3. Ужываецца гукапераймальна для выражэння грубага смеху. — Го-го! — рагочуць падлетні. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зов м.

1. кліч, род. клі́чу м., по́кліч, -чу м.; (призывающий голос) гука́нне, -ння ср.; (оклик) во́клік, -ку м.;

2. (приглашение) запрашэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

interjection

[,ɪntərˈdʒekʃən]

n.

1) во́кліч, во́клік, во́крык -у m.

2) выклі́чнік -а m.

3) устаўля́ньне (сло́ва)

4) уста́ўленыя сло́вы; заўва́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exclamation

[,ekskləˈmeɪʃən]

n.

1) вы́крык, во́клік -у m.; во́кліч -у m.

2) выклі́чнік -а m.

Ah! and oh! are exclamations — Ах! і ох! — выклі́чнікі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whoop

[hu:p]

1.

n.

1) во́клік, гік -у m.

2) курлы́каньне, гі́каньне n.

2.

v.t.

1) крыча́ць

2) галёкаць, паганя́ць кры́кам

to whoop horses on — паганя́ць ко́ней кры́кам

3) гі́каць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

challenge

[ˈtʃælɪndʒ]

1.

v.

1) выкліка́ць (на спабо́рніцтва, дуэ́ль)

2) аклі́кнуць, затрыма́ць (каб папыта́ць про́пуск)

3) аспрэ́чваць; паддава́ць сумне́ву

4) Law аспрэ́чваць прыся́жных

2.

n.

1) вы́клік -у m. (на спабо́рніцтва, дуэ́ль)

2) во́клік вартаво́га “хто ідзе́?”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hail

I [heɪl]

1.

v.t.

1) віта́ць, віта́ць во́клічамі

2) віта́ць, называ́ць, зваць

They hailed him leader — Яны́ віта́лі яго́ як правадыра́

3) акліка́ць

2.

n.

1) во́кліч прывіта́ньня, прывіта́ньне n.

2) во́клік -у m. (на адле́гласьці чу́тнасьці го́ласу)

3.

interj., Poetic

Віта́ньне! Прывіта́ньне!

II [heɪl]

1.

n.

град гра́ду m.

2.

v.i.

1) It hails — Ідзе́ град

2) сы́пацца гра́дам

3.

v.t.

сы́паць, закіда́ць (як гра́дам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наза́д, прысл. і прыназ.

1. прысл. У напрамку, процілеглым першапачатковаму руху; у адваротным напрамку; проціл. уперад. Ехаць назад. □ Стафанковіч зрабіў два крокі назад. Чорны. Варочацца назад было позна. Якімовіч. // Ужываецца як загад, каманда, вокліч. Раздаўся злосны воклік і стук вінтоўкі: — Назад! Лынькоў.

2. прысл. У напрамку да задняга боку чаго‑н., у адваротны бок; проціл. наперад. Азірнуцца назад. □ Моцна скруцілі [жандары] Міколку рукі назад. Лынькоў. «І г-э-э-эй ты, наша жыццё зло-оо-е!» — Міхась у лесе песню цягне і тахты стрэльбай выбівае. Назад, наперад выкідае. Колас. // перан. У мінулае, у тое, што было. І я ў астатнім падарожжы Гляджу са скрухаю назад. Колас.

3. прысл. На ранейшае месца, у ранейшае становішча. Занясі вядро назад у хату. Аддай назад кнігу. Узяць назад сваё абяцанне. □ Людзі мітусіліся ля дамоў, уцягваючы назад розныя рэчы свайго набытку, вынесеныя, відаць, у часе пажару. Лынькоў.

4. прыназ. з В. Спалучэнне з прыназ. «назад» выражае часавыя адносіны: ужываецца пры абазначэнні адрэзку часу, які аддзяляе якую‑н. з’яву ад моманту паведамлення аб ёй. Роўна год назад была навальніца. □ Сымон паспрабаваў уявіць сабе той лес, што рос тут многа гадоў назад. Чарнышэвіч. // У спалучэнні са словамі «таму», «гэтаму». Было гэта больш месяца таму назад, у школе. Брыль. Назад, таму, здаецца, чвэртка веку І мне было таксама тры гады. Панчанка.

•••

Браць (узяць) слова назад гл. браць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)