bouquet [buˈkeɪ] n.

1. буке́т (кветак)

2. прые́мны пах, во́дар (віна, ежы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

redolent [ˈredələnt] adj. lit.

1. прые́мны, ап’яня́льны (пра водар); духмя́ны, во́дарны

2. (of/with) паху́чы, які́ моцна па́хне;

The air was re dolent with roses. У паветры стаяў водар руж.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прасо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які прасох. Нават лёгкі подых ветру нёс востры смалісты водар прасохлага на сонцы бярвення. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

balmy [ˈbɑ:mi] adj. духмя́ны, паху́чы; цёплы (пра паветра);

the balmy breath of spring во́дар вясны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

delicious [dɪˈlɪʃəs] adj.

1. сма́чны (пра яду)

2. lit. цудо́ўны, чаро́ўны;

delicious fragrance цудо́ўны во́дар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Духме́нь ’духата’ (БРС). Па суфіксацыі ідэнтычнае з духмя́ны (гл.), г. зн. утворана суфіксам *‑men‑ з *duxъ ’паветра, дух, водар і г. д.’

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Aróma

n -s, -men

1) во́дар

2) буке́т (пра віно)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

духмя́насць, ‑і, ж.

Прыемны пах, водар. Паветра цякло шырокімі струменямі: то цёплае, напоенае пахам смалы і духмянасцю траў, то вільготнае. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Духмя́ны ’пахучы, водарны’ (БРС, Касп.). Рус. духменый, духмя́ный. Утварэнне суфіксам *‑men‑ ад *duxъ ’пах, духмянасць, водар’. Трубачоў (Эт. сл., 5, 151) рэканструюе прасл. дыял. *duxmenъ ’духмяны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

салаве́йка, ‑і, м.

Нар.-паэт. Ласк. да салавей. Разбрыліся мы ў сасонках, Свежы водар нас абдаў, Салавейка песняй звонкай Пасяброўску прывітаў. Галіноўская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)