спачы́н, -у, м.

1. Перапынак у працы для аднаўлення сіл.

2. перан. Смерць, супакой (высок.).

Вечны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непреходя́щий (постоянный) ста́лы; (вечный) ве́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

при́сный книжн., уст. ве́чны, заўсёдны, заўсёдашні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

everlasting [ˌevəˈlɑ:stɪŋ] adj. ве́чны; бяско́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

immortal [ɪˈmɔ:tl] adj. бессмяро́тны, ве́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нятле́нны, -ая, -ае.

1. Які не паддаецца гніенню, тленню (уст.).

Нятленныя мошчы.

2. перан. Які ніколі не знікае; вечны (высок.).

Н. помнік гісторыі.

|| наз. нятле́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

eternal [ɪˈtɜ:nl] adj. ве́чны, адве́чны, спрадве́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wiekuisty

вечны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вечнабытны ’вечны’ (Яруш.) — рэгіянальнае ўтварэнне ад вечны і быць па ўзору векапомны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

perpetual motion [pəˌpətʃuəlˈməʊʃn] n. ве́чны рух; перпе́туум-мо́біле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)