Verbum

ана́пест, -а, М -сце, м.

Трохскладовая вершаваная стапа з націскам на апошнім, трэцім, складзе.

|| прым. анапесты́чны, -ая, -ае.

А. верш.

мадрыга́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі лірычны верш, які прысвечаны жанчыне і змяшчае пахвалу ёй.

|| прым. мадрыга́льны, -ая, -ае.

завучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак., што.

Вучачы, запомніць, засвоіць.

З. правіла.

З. верш на памяць.

|| незак. заву́чваць, -аю, -аеш, -ае.

о́да, -ы, ДМ о́дзе, мн. -ы, од, ж.

Урачысты верш, прысвечаны якой-н. гістарычнай падзеі ці герою.

|| прым. ады́чны, -ая, -ае.

купю́ра¹, -ы, мн. -ы, -пю́р, ж.

Скарачэнне, пропуск у тэксце літаратурнага або музычнага твора.

Верш надрукаваны з купюрамі.

|| прым. купю́рны, -ая, -ае.

запо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што.

Захаваць у памяці.

З. верш.

З. сваю спадарожніцу.

|| незак. запаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. запаміна́нне, -я, н.

станс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вершаваная страфа з чатырох радкоў, якая мае закончаную думку.

2. мн. Верш, які складаецца з такіх строф.

тані́чны¹, -ая, -ае (спец.).

У вершаскладанні: у якім аднолькавая колькасць націскных складоў у радках, а колькасць ненаціскных паміж імі — адвольная.

Танічнае вершаскладанне.

Т. верш.

эпігра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Кароткі сатырычны верш, які востра высмейвае якую-н. пэўную асобу.

Эпіграмы Кандрата Крапівы.

|| прым. эпіграматы́чны, -ая, -ае (спец.).