constancy [ˈkɒnstənsi] n. пастая́нства, нязме́ннасць, трыва́ласць, непахі́снасць; ве́рнасць; цвёрдасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pflíchttreue

f - ве́рнасць абавя́зку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

słowność

ж. вернасць дадзенаму слову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fidelity [fɪˈdeləti] n. fml (to)

1. ве́рнасць;

marital fidelity шлю́бная ве́рнасць

2. дакла́днасць;

the fidelity of the translation дакла́днасць перакла́ду;

the fidelity of a sound recording чысціня́ гуказа́пісу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вернападда́ны, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які захоўвае вернасць манарху.

2. у знач. наз. вернападда́ны, ‑ага, м. Той, хто верай і праўдай служыць манарху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхі́льнасць ж Ánhänglichkeit f -; Ergébenheit-, Tréue f - (адданасць, вернасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Tréue

f - ве́рнасць, адда́насць

etw. auf Treu und Gláuben hínnehmen* — браць [прыма́ць] што-н. на ве́ру

die ~ hálten* — застава́цца ве́рным

~ schwören* — прысяга́ць на ве́рнасць

~ bréchen* — паруша́ць ве́рнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няве́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які парушае вернасць каму‑, чаму‑н.; здрадлівы. Сяброў няверных Там [на караблі] не можа быць І кволым там Няма чаго рабіць. Гілевіч. // Які парушае вернасць у каханні, у шлюбе. Хоць і зорачка — ды не вячэрняя, І каханачка — ды няверная. Багдановіч.

2. Недакладны ва ўспрыманні. Няверны слых.

3. у знач. наз. няве́рны, ‑ага, м.; няве́рная, ‑ай, ж. Уст. Той (тая), хто прыняў чужое веравызнанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блаславі́ць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак.

Тое, што і благаславіць. Ксёндз паклаў ..[Балеславу] рукі на галаву і блаславіў яго. Чорны. Радзіма мяне блаславіла на вернасць І мінскім барам, і крамлёўскай сцяне. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́вільнасць ж

1. (вернасць) Ríchtigkeit f -, Korréktheit f -;

2. (рэгулярнасць) Régelmäßigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)