varicose

[ˈværəkoʊs]

adj.

варыко́зны, распу́хлы, пашы́раны

varicose veins — варыко́зныя ве́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЕНАСЕ́КЦЫЯ,

раскрыццё прасвету вены разрэзам для ўвядзення ў яе канюлі, іголкі ці катэтэра. Робяць венасекцыю пры неабходнасці працяглай інфузійнай тэрапіі і дрэнна выяўленых венах для ўнутрывеннага ўвядзення лек. прэпаратаў, крыві, кровазаменнікаў або для дыягнастычных даследаванняў. Выкарыстоўваюць вены локцевай ямкі, ступні, радзей падскурную вену бядра. Пры венасекцыі магчымы ўскладненні (трамбіраванне канюлі, флебіт, інфіцыраванне раны, тромбафлебіт, поўнае перасячэнне вены і інш.).

т. 4, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wener

I

a ве́нскі

II

m -s, - жыха́р Ве́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

набу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; набу́х, -хла; зак.

1. Стаць гатовым, каб распусціцца, прарасці.

Пупышкі набухлі.

2. Павялічыцца ў аб’ёме ад вільгаці, сырасці.

Рамы набухлі.

Боб набух.

3. Павялічыцца ад прыліву крыві, малака.

Вены набухлі.

Вымя набухла.

|| незак. набуха́ць, -а́е.

|| наз. набуха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Вены. Венскі тэатр.

•••

Венскае крэсла — від лёгкай і моцнай мэблі з гнутага дрэва.

Венскае пітво — слабіцельны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склераты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да склерозу. Склератычны працэс. // Які сведчыць аб склерозе; пашкоджаны склерозам. Склератычныя вены. □ [Антон] бледны і худы. На скулах склератычны румянец. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Viennese

[vi:əˈni:z]

1.

adj.

ве́нскі

2.

n.

1) ве́нец -ца m. (жыха́р Ве́ны)

2) ве́нская гаво́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́нулы

(лац. venula = жылка, сасудзік)

самыя дробныя вены, якія ўтвараюцца пры зліцці венозных капіляраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вяно́зны

(лац. venosus)

які мае адносіны да вены або знаходзіцца ў ёй (напр. в-ая кроў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калатэра́лі

(ад ка- + лац. lateralis = бакавы)

анат. бакавыя шляхі цячэння крыві ў абход галоўнага крывяноснага ствала (артэрыі, вены).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)