осве́домлённость ж.

1. ве́данне, -ння ср., паінфармава́насць, -ці ж.;

2. дасве́дчанасць, -ці ж.; см. осведомлённый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Beschlágenheit

f - дасве́дчанасць, паінфармава́насць, ве́данне (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hearsay​2 [ˈhɪəseɪ] adj. заснава́ны на чу́тках; вядо́мы па чу́тках;

hearsay knowledge інфарма́цыя з другі́х рук; ве́данне па чу́тках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эпістэмало́гія

(ад гр. episteme = веданне + -логія)

тое, што і гнасеалогія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Vórwissen

n -s ве́данне

óhne mein ~ — без майго́ ве́дама

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гастрано́мія ж

1. (веданне кулінарнага майстэрства) Gastronomíe f -;

2. (прадукты) Delikatésswaren pl, Féinkost f -, Féinkostartikel pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

астрагно́зія

(ад астра- + -гнозія)

веданне зорнага неба, уменне пазнаваць на небе зоркі і сузор’і.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

umiejętność

ж. здольнасць, умеласць, веданне, уменне;

Akademia Umiejętności гіст. Акадэмія навук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

znawstwo

znawstw|o

н. веданне (справы);

ze ~em — з веданнем справы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

знаццё, ‑я, н.

Разм. (звычайна са словамі «каб жа»). Веданне, прадбачанне. Ігнат вінавата ўсміхнуўся: — Каб жа знаццё, то і сам бы нешта прыдумаў. Чыгрынаў. Каб жа знаццё, што будзе такое, няхай бы Казік, шалахвост гэты, заставаўся адзін. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)