каніце́ль
(
1) вельмі тонкая залатая або сярэбраная нітка для вышывання;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каніце́ль
(
1) вельмі тонкая залатая або сярэбраная нітка для вышывання;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ciąganie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Валы́нка 1 ’музычны інструмент’ (
Валы́нка 2 ’валтузня, клопат’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каните́льII
◊
разводи́ть каните́ль валаво́дзіць, валакі́ціць, мару́дзіць, цягну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каніце́ль
(
1) вельмі тонкая металічная нітка для вышывання;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
каніце́ль, ‑і,
1. Вельмі тонкая металічная, звычайна залатая або сярэбраная, ніць для вышывання.
2.
•••
[Фр. cannetille.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бюракраты́зм
(
1) канцыляршчына, папяровая
2) тое, што і бюракратыя 1.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)