Verbum

ві́дны, -ая, -ае.

1. Значны, важны, прыметны або выдатны, вядомы.

Віднае службовае становішча.

В. вучоны.

2. Рослы, статны.

В. хлопец.

вялі́касны, -ая, -ае (высок.).

1. Важны, велічны.

В. позірк.

2. Урачыста ўзняты, поўны велічы.

В. гімн.

|| наз. вялі́каснасць, -і, ж.

найпе́ршы, -ая, -ае (разм.).

1. Самы першы.

Найпершыя крокі дзіцяці.

2. Самы галоўны, самы важны; самы лепшы.

Н. гарманіст у вёсцы.

напы́шлівы, -ая, -ае.

1. Празмерна важны, ганарысты (пра чалавека).

Н. выгляд.

2. Занадта ўрачысты, прыўзнята квяцісты.

Н. стыль.

|| наз. напы́шлівасць, -і, ж.

чы́нны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Дзейсны, актыўны.

Браць ч. ўдзел у грамадскім жыцці.

2. Важны, салідны.

Ч. выгляд.

|| наз. чы́ннасць, -і, ж.

урачы́сты, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да ўрачыстасці (у 2 знач.), звязаны з урачыстасцямі, які суправаджаецца ўрачыстасцю.

У. дзень.

У. парад войск.

Урачыстае пасяджэнне.

2. Важны, знамянальны; які вызначаецца велічнасцю; сур’ёзны.

Урачыстая хвіліна развітання.

У. голас.

У. выгляд.

3. Надзвычай важны па значэнні, змесце.

Урачыстая клятва.

Урачыстыя словы прысягі.

|| наз. урачы́стасць, -і, ж.

другара́дны, -ая, -ае.

1. Не асноўны, не самы важны.

Другараднае пытанне.

2. Не лепшы, такі, якіх многа.

Д. пісьменнік.

|| наз. другара́днасць, -і, ж.

ключавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. ключ¹, ключ⁴.

2. перан. Найбольш значны, важны ў ваенных ці эканамічных адносінах.

Ключавыя праблемы народнай гаспадаркі.

Ключавыя пазіцыі войск.